Moja Teściowa, dobra kobita,
Coroczną mantrę miała,
I chwilę po Wigilii.
Dziarsko ogłaszała!
Święta, Święta i po świętach!!!
Zawsze mnie to mroziło!!!
Pasterka za pasem dopiero,
Czyżby Mamusi odbiło?!
Po latach i ja mam ten syndrom!
Nie uwierzycie Drodzy!
Najpiękniej lubię czekać,
Kiedy się Chrystus narodzi!
Ostatni tydzień przed Wilią,
Gdy świat blaskami wiruje,
Zapachów pełno dokoła,
A w sercach radość króluje!
Radość oczekiwania,
To miód na moją duszę,
A jak już Święta przyjdą,
To ja świętować nie muszę!!!
Pomyślności na Boże Narodzenie, Nowy Rok i wszystkie kolejne powszednie dni naszego żywota!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz